مداری والا،، الہی بخش لنڈی ءُ مئے چاگرد۔.. ے بی فراق

مداری والا،، الہی بخش لنڈی ءُ مئے چاگرد۔

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔کے بی فراق

مئے چاگرد ءَ دودمانی چِست وایر ھمک وھدءَ بنت ۔۔۔بیتگ ءُ بوان اَنت ۔۔ ھمے پیم ہردے ما وتی اسکولءِ زمانگ ءَ سئیل کنیں تہ وھد پہ وھد جتا جتائیں چاگردی دروشم ے دیما آتکگ ات۔انچوشکہ یک مداری ساچ ایں کارستے ھمک سال مئے دمگ، ھلک و بازاراں سئیل کنانءَ آتکگ ات۔
گڑا الم وتی اے ہُنر مئے اسکول، پازل چوکءُ ڈوریاءَالم مُچی ءِ برجم داشتگ ات۔
ما سک وش اِتیں کہ اے مرد آتک و مارا وتی چندے ھواریں ٹِرکاں گوں وشنود ے کُت۔ اگں واجہءَ چاراِت تہ بُرز ءُ بارگ ایں سیاہ تابیں مردے اَت۔ءُ وتی چک ہمراہ اتے۔
گڑا جتا جتائیں جاھاں شُت ءُ کرتب اِش، پیش داشت۔
ہردے مردماں اے واجہ ءِ بزانکہ مداری والاءِ جادوی ٹرکاناں دیست مھلوک گل بوت ءُ مئے رنگیں کارستے ءِ وشیءِ جُستا مہ کن کہ ما ھچ نہ دیستگ ات۔اے پہ ما نوکیں دابے ات۔
یک بیگاہے پازل چوک ءَ ھمے رنگیں مُچی ءِ برجاہ ات گڑا واجہ ءَ وتی چک ءَرا واپینت ءُ چادرے سراءِ دات۔
ءُ چکءِ سر چہ بدن ءَ جتاھے کُت ءُ گوشتے کہ بچار اِت، دوست ءُ واجہاں ! اے منی زھگ اِنت ءُ من ایشیءِ سر چہ بدنءَ جتا کُتگ۔
شُما نی چیزے پہ ایشیءَ بہ کن اِت کہ ساہءِ بروک ءُ آروک ربءِ پاک اِنت بلے من پہ ھمائی نامءَ چیزے کُتگ۔
گڑا ایشیءَ پد اجبیں جاورے ودی بیت ءُچکءِ سرا پیشیگیں وڑءَ لچین ایت۔ءُ مھلوک چانپ جنت۔۔گڑا دمانے ءَ پد بچک اوشتاتگ ءُ نشتگیں مردمانی دیما دست شہاراِیت ءُزران اِش دست گِِپت۔۔۔۔۔۔۔ءُمردوتی اے کسبءَسک شیوار ات ءُ وشنود بوت۔

بلے یک دگہ روچے مئے میتگ ءِ تیاب گور بزانکہ ڈوریاءَ ھم بیگاہءِ وھدءَ پدا مُچی ءِ برجاہ اَت ءُ ما اوں وتی پیشیگیں پیم ءَ شُت ءُ نشت ایں ءُ چارگءَ لگ اِتیں۔
ہردے چاراں کہ میانءَ ھمے ندارہ پدا پیشدارگ بیت تہ میان ءَ واجہ تکانسر بوت کہ ھچ کُت نہ کنت ءُ گڈیءَ نل اوں توار نہ کنت۔ءُ مرد ھُشک و ھدا اِنت۔
گڑا پریات ءَ لگ ایت کہ اگں کسے منی اے کارءِ میانءَ اڑاند پیدا کنگ ءَ اِنت ،ھُداءَ بچاراِت ءُ چو مہ کن اِت۔
ءُ مردے دپءَ بچہ جموراھم دراھگءَ نہ یت۔چیاکہ آ واجہ ءَ وتی ٹِرکانی تئیلءَ مداری والا بستگ ات۔
ما چاراِت کہ کہدہءِ لانچءِ کشءَ مردے اوشتاتگ۔ ءُ من زانت کہ اے وَ الہی بخش لَنڈی اِنت۔، چہ پسنیءَ سیالی کنت۔ گڑا ھتمن ایشیءَ چیزے کُتگ۔چوکہ ما زانتگ ات کہ اے رنگیں کارءَ زبر اَت۔
بزانکہ ایشیءَ ھمے چندے ٹِرک زانتگ اِت اَنتءُ مداری والاءِ ٹرکے گپت ءُ مرد مونجان اِش کُت۔
ساھتے ءَ پد مردءَ کنداِت ءُ گوشت، وتی لئیبءَ جاری دار کہ نوں من رو آں۔
مرے زمانگءَ اے مداری والا وَ مئے دمگ ءَ گندگ نہ بیت ءُ نئیکہ چُشیں دل وشیں مُچی گندگ بنت کہ مزن دا کسان ءَ وشنود بہ کنت۔
بلے من سما کناں کہ مداری والا وَ اِشتءُ شُت،البت وتی ٹِرک ہمدا یل اِش کُتاں ۔چوشکہ ایشاں وتی دروشم بدل کتگ۔ءُ نوں اے ھمک تکءَھمک دابءَگندگ بنت چوکہ لبزانک، چاگرد ءُ سیاست ءِ پڑا اوں اے کارست ءَ دیست کن اِت۔ءُ ھمے ڈَول ایندگہ پڑاں اوں ایشیءَ را دیست و سما کن اِت۔
البت میانءَ ھمے ٹِرکانی گِرگءَ دگہ ٹرک سرشت ایں کارستے کئیت ءُدل وشی کنت۔بلے اسیلیں کارست، اے مُچیءُ میڑھی ءِتہا گاراِنت ءُمھلوک،چاورک ءُوانوک آئیءَرادیست یا دُرست نہ کنت چیا کہ سرجمیں ھلک و دمگ ھمے رنگیں ٹِرک ساچ ایں کارستانی آماچ اِنت۔